- otoczony
- [оточони]
adjоточений
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
otoczony
Look at other dictionaries:
sadzić — pot. Sadzić błędy «robić wiele błędów, zwłaszcza ortograficznych»: (...) zawstydziłem się: przecież to wielki poeta, Niemiec, więc pewnie bogaty, otoczony ludźmi, wkręcony w towarzystwo, w światowe obowiązki... a ja nudziarz nikomu nie znany, co… … Słownik frazeologiczny
atrium — n VI; lm M. atriumria, D. atriumriów 1. «w domach rzymskich: centralne pomieszczenie oświetlane przez otwór w dachu, pod którym był basen na wodę deszczową» 2. «w bazylikach starochrześcijańskich: dziedziniec otoczony krużgankami, poprzedzający… … Słownik języka polskiego
bungalow — m IV, D. u, Ms. bungalowwie; lm M. y a. n ndm «jednokondygnacyjny budynek mieszkalny, najczęściej drewniany, otoczony werandami, typowy dla budownictwa kolonialnego» ‹ang. z hind.› … Słownik języka polskiego
czułkowiec — m II, DB. czułkowiecwca; lm M. czułkowiecwce, D. czułkowiecwców zool. czułkowce «Tentaculata, grupa bezkręgowców wodnych, u których otwór gębowy otoczony jest wieńcem czułków napędzających pokarm; należą do nich mszywioły i ramienionogi» … Słownik języka polskiego
dziesięciornica — ż II, DCMs. dziesięciornicacy; lm D. dziesięciornicaic zool. dziesięciornice «Decapoda, rząd głowonogów, u których otwór gębowy otoczony jest dziesięcioma ramionami, dwa dłuższe, kurczliwe służą do chwytania zdobyczy» … Słownik języka polskiego
eksklawa — ż IV, CMs. eksklawawie; lm D. eksklawaaw polit. «obszar państwa, zwykle nieduży, ze wszystkich stron otoczony przez terytorium lądowe innego państwa (termin używany z punktu widzenia państwa otaczającego mniejszy obszar)» Watykan jest eksklawą… … Słownik języka polskiego
enklawa — ż IV, CMs. enklawawie; lm D. enklawaaw 1. «terytorium państwa lub jego część otoczone ze wszystkich stron terytorium lądowym innego państwa» 2. «teren otoczony obszarem o innym charakterze (np. obszarem o odmiennej roślinności)» Enklawa lasów… … Słownik języka polskiego
kontynent — m IV, D. u, Ms. kontynentncie; lm D. y 1. «wielki obszar lądu otoczony morzem i oceanem; część świata» Kontynent azjatycki, europejski. ◊ Czarny kontynent «Afryka» 2. blm «masyw lądowy Europy (bez Anglii)» 3. blm «każdy ląd stały w… … Słownik języka polskiego
legendarny — legendarnyni «oparty na legendzie, zaczerpnięty, znany z legendy, otoczony legendą; baśniowy, fantastyczny» Legendarne miasto. Legendarny król. przen. «nieprawdopodobny, nieprawdziwy» Legendarne zarobki. Legendarny bohater … Słownik języka polskiego
między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… … Słownik języka polskiego
nestor — m IV, DB. a, Ms. nestororze 1. lm M. nestororzy, DB. ów książk. «najstarszy, zasłużony przedstawiciel jakiejś grupy ludzi, zbiorowości, otoczony powszechnym szacunkiem; mądry, doświadczony starzec» Nestor nauki polskiej. Nestor prawników, lekarzy … Słownik języka polskiego
